Św. Piotr urodził się jako Szymon w Betsaidzie w Galilei. Był żonaty. Trudnił się połowem ryb na Jeziorze Genezaret w Kafarnaum razem ze swoim bratem Andrzejem, który przyprowadził go do Jezusa. Mesjasz wybrał dwunastu najbardziej zaufanych uczniów – Dwunastu Apostołów, na czele których postawił Szymona, któremu przy pierwszym spotkaniu zmienił imię na Piotr, czyli Skała. Pan Jezus przed swoim odejściem do nieba przekazał Piotrowi obiecany prymat nad Jego Kościołem. Razem ze św. Pawłem, Apostołem Narodów, Piotr położył kamień węgielny pod fundament Kościoła. Św. Piotr głosił płomienne kazania i podejmował podróże misyjne. Nawracał i uzdrawiał. Początkowo ewangelizował teren Palestyny, następnie także północną i północno-zachodnią część Azji Mniejszej (Turcja). Ostatecznie św. Piotr osiadł na stałe w Rzymie, gdzie poniósł męczeńską śmierć na krzyżu za panowania cesarza Nerona ok. 64 roku. Tradycja wskazuje, że zginął w Rzymie na Wzgórzu Watykańskim. Pochowano go w grobowcu, na miejscu którego jak mówi tradycja, współcześnie znajduje się bazylika św. Piotra. Św. Piotr zostawił dwa listy, które weszły do kanonu Nowego Testamentu. Św. Piotr – patron Święty Piotr jest patronem wielu miast oraz czterech diecezji (w Rzymie, Poznaniu, Berlinie i Lozannie). Apostoł ten jest także patronem blacharzy, kamieniarzy, budowniczych mostów, kowali, rybaków, marynarzy, zegarmistrzów oraz Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Bywa wzywany jako orędownik podczas gorączki, epilepsji, febry oraz ukąszenia przez węże. Życiorys św. Piotra Apostoła Ks. Wincenty Zaleski SDB pisze w swoim dziele z 1982 roku pt. Święci na każdy dzień, że wykazy hagiograficzne wymieniają pod tym imieniem: 91 świętych i 31 błogosławionych. Na ich czele stoi pierwszy z kolei i w godności św. Piotr Apostoł. Miał na imię Szymon. Pochodził z Betsaidy, miejscowości położonej nad Jeziorem Genezaret (Galilejskim). Był synem Jony (Jana), rybaka z Betsaidy galilejskiej. Jego bratem był św. Andrzej Apostoł (J 1,40), który przyprowadził go do Pana Jezusa (J 1,40-42). Pan Jezus zmienił jego imię przy tym pierwszym spotkaniu: „A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas»- to znaczy: Piotr” (J 1,42). W późniejszym czasie Pan Jezus wytłumaczy Piotrowi zmianę imienia, kiedy powie do niego wprost: „Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli Skała) i Ja na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mat 16,18).Kiedy Pan Jezus włączył św. Piotra do grona swoich uczniów, ten nie od razu przystał do Niego, lecz nadal trudnił się zawodem rybaka. Dopiero po cudownym połowie ryb Piotr wraz ze swoim bratem Andrzejem definitywnie został przy Chrystusie (Łk 5). Wówczas po całej nocy pracy, nic nie złowili, jednak na słowa Jezusa: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów» – zarzucili sieci jeszcze raz. Zagarnęli tak wiele ryb, że sieci zaczęły się rwać. Napełnili po brzegi dwie łodzie. On i jego towarzysze byli zdumieni. Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny». Jezus rzekł jednak do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». „I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim” (Łk 5,11). Z tego wynika, że Piotr był człowiekiem zamożnym, skoro prowadził własne przedsiębiorstwo rybackie i miał do pomocy wspólników. Kiedy św. Piotr przystąpił do grona uczniów Pana Jezusa, był już człowiekiem żonatym i mieszkał w Kafarnaum u teściowej, którą Pan Jezus uzdrowił (Mk 1,29-31; Łk 4,38-39). Tradycja wczesnochrześcijańska wymienia jako jego córkę – św. Petronelę. Pewne to jednak nie jest. Pan Jezus wyróżniał św. Piotra wśród Apostołów. Zmienił jego imię na Piotr, czyli Skała. Piotr wraz z Janem i Jakubem był świadkiem wskrzeszenia córki Jaira (Mt 9,23-26; Mk 5,35-43; Łk 8,49-56), przemienienia Pańskiego na górze Tabor (Mt 17,1-18; Mk 9,1-8; Łk 9,28-36) i krwawego potu w Getsemani (Mt 26,37-44; Mk 14,33-40; Łk 22,41-46). Kiedy Pan Jezus zapytał Apostołów: „A wy za kogo mnie uważacie” – usłyszał z ust św. Piotra wyznanie: „Tyś jest Mesjasz, syn Boga Żywego”. Za to otrzymał w nagrodę obietnicę prymatu nad Jego Kościołem oraz wyjaśnienie symbolicznego imienia Piotra, jakie mu Pan Jezus kiedyś nadał: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jana. Albowiem ciało i krew nie objawiły Ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i Ja na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,18-19).Źródło: https://zyciorysy.info/sw-piotr-apostol/ | Zyciorysy.infoŹródło: https://zyciorysy.info/sw-piotr-apostol/ | Zyciorysy.info
